Nasi w roli supportu do koncertu gwiazd. Tak można by powiedzieć o środowym wieczorze 50. Kaliskich Spotkań Teatralnych. Spektakl "The New Electric Ballroom" w reżyserii Rudolfa Zioło i wykonaniu czwórki młodych kaliskich aktorów zaprezentował się całkiem nieźle. Ale publiczność czekała przede wszystkim na "Sztukę bez tytułu" Antoniego Czechowa w reżyserii Agnieszki Glińskiej i z całą plejadą gwiazd Teatru Współczesnego z Warszawy. Prym między nimi wodził Borys Szyc w roli Płatonowa. Przed mikrofonem Radia Centrum zwierzał się z wyzwań, jakie postawiło przed nim to przedstawienie.

"Przede wszystkim wymagało używania emocji, a nie techniki. Ostatnia uwaga Agnieszki po próbie dzisiejszej była: 'Nie sugerujcie się nazwą Festiwalu, że jest festiwalem techniki aktorskiej'. Tutaj raczej chcieliśmy łamać technikę. Chcieliśmy, żeby to się odbywało raczej 'tu i teraz' niż żeby miało być popisywaniem się techniką: głosem i jakimś ruchem scenicznym. I tak chyba ta rola jest zbudowana. Bardziej na emocjach niż na technice."

Razem z Borysem Szycem w "Sztuce bez tytułu" pojawiło się wielu innych znakomitych aktorów doskonale znanych z filmu czy telewizji. Byli między nimi także: Krzysztof Kowalewski, Andrzej Zieliński i Piotr Garlicki. Z Radiem Centrum dzielili się swoimi przemyśleniami na temat gry na planie filmowym i na deskach teatru.

Borys Szyc: "Ja tego nie rozdzielam. To są jakby dwa osobne zawody i obydwa jednakowo kocham. Nic nie zastąpi żywego widza, który klaszcze i żyje, i reaguje na na widowni. Ale z drugiej strony nie można obejrzeć tego, co się robi, a w kinie mogę pójść na premierę i zobaczyć efekt mojej pracy." Krzysztof Kowalewski: "Teatr to jest podstawa zawodowa, przynajmniej w moim pojęciu i na pewno jeśli chodzi o aktorów z mojego pokolenia. To jest takie miejsce, gdzie to wykształcenie aktorskie zdobywa się do końca życia. A wszystkie inne rzeczy, takie jak film czy telewizja, to są dodatki bardzo często niepotrzebne i demoralizujące. Ale nie możemy udawać, że tego nie ma, bo z tego żyjemy." Andrzej Zieliński: "To są w ogóle nieporównywalne rzeczy. Każda z tych dziedzin ma swoje wady i zalety. Większość ludzi pracujących w teatrze poradzi sobie w filmie, natomiast w drugą stronę to niekoniecznie działa. Poza tym w teatrze częściej mamy szansę mieć do czynienia z naprawdę dobrym materiałem literackim." Piotr Garlicki: "Różnica jest prosta: w teatrze jest żywa publiczność, a w filmie gra się do kamery i tę publiczność trzeba sobie wyobrazić. Teatr i kino to są rzeczy podobne, ale nie tożsame i różne. Ale na tym polega to, co mnie ciekawi w zawodzie aktora: różnorodność. To ona jest dla mnie ciekawa."

Potrzebę różnorodności, jaką odczuwają również widzowie, ma szansę zapewnić dziś wyjątkowy spektakl muzyczny. Przyjechał z nim do Kalisza wrocławski Teatr Muzyczny "Kapitol". Znana i kochana nad Prosną Justyna Szafran zaśpiewa w nim teksty Charles'a Bukowskiego. Zapowiada sięniezwykle atrakcyjnie. Początek o 19:00 na Scenie Kameralnej.

delurarc.fm