Książka o germanizacji polskich dzieci podczas II wojny światowej, również o tych z rejonu kaliskiego: „Moim domem był Gaukinderheim. Historia ofiar Lebensbornu” Ryszarda Spodzieja, została nominowana do tytułu „Książka historyczna roku”.

Książka Ryszarda Spodzieja, pracownika naukowego Uniwersytetu Wrocławskiego w Instytucie Filologii Germańskiej, walczy w kategorii "Najlepsza książka popularnonaukowa poświęcona historii Polski w XX wieku". Publikacja przedstawia historie zniemczania polskich dzieci zabieranych matkom, bądź z domów dziecka.

A kaliski okręgowy "dom dziecka" zwany po niemiecku "Gaukinderheim" mieścił się w zajętych na ten cel zabudowaniach klasztoru sióstr nazaretanek. Zniemczano tam polskie dzieci wybierane pod kątem przydatności rasowej. Podobne domy znajdowały się w Ludwikowie, Łodzi, Pokrzywnie, Poznaniu, Puszczykowie i Zaniemyślu.

Początkowo przebywały tu dzieci z sierocińca, ale z czasem zaczęto zabierać dzieci rodzinom polskim, szczególnie polsko-niemieckim, albo rodzinom, które nie podpisały volkslisty. Dzieci za każdy przejaw polskości były surowo karane.

W Gaukinderheim w Kaliszu przebywały dzieci w wieku od 2 do 16 lat, jednorazowo około 60 dzieci. Po kilku bądź kilkunastu tygodniach były wywożone do Niemiec na wychowanie do niemieckich rodzin.

Kaliski Gaukinderheim jest również tematem wystawy online przygotowanej przez Archiwum Państwowe w Kaliszu ---> http://www.archiwum.kalisz.pl/wystawy-on-line-012-01

A na książkę Ryszarda Spodzieja czytelnicy mogą głosować do końca października na stronie: http://www.ksiazkahistorycznaroku.pl/