W kaliskim Domu Dziecka przy ul. Skarszewskiej przebywa 38 wychowanków. Pięcioro z nich jest pełnoletnich, a dwoje przygotowuje się właśnie do opuszczenia placówki i rozpoczęcia samodzielnego życia.

Wychowankowie Domu Dziecka w dorosłość wchodzą zazwyczaj wcześnie. Młodzież często z własnego wyboru opuszcza placówkę w chwili osiągnięcia pełnoletności, choć w rzeczywistości może w niej pozostać do ukończenia 25 lat, jeśli tylko kontynuuje naukę. Ci, którzy decydują się na samodzielność, muszą ekspresowo wejść w dorosłe życie.

Czy pozostawieni są samym sobie? W jaki sposób pomaga wychowankom miasto i placówka? I co może zrobić młodzież, aby ułatwić sobie start? Takie pytania radioCENTRUM zadało Bożenie Konopce, dyrektor kaliskiego Domu Dziecka: "Taka osoba może złożyć wniosek do urzędu miasta o przyznanie lokalu mieszkalnego. Jeśli opuszcza placówkę, a mieszkania jeszcze nie ma, np. ze względu na kolejki, wówczas może przebywać w tzw. mieszkaniu treningowym. Mieszkanie treningowe w Kaliszu znajduje się przy ul. Zamkowej, przeznaczone jest dla sześciu wychowanków i składa się z pokoi, przestrzeni wspólnej, czyli kuchni i dwóch łazienek".

Opłaty za lokum treningowe dostosowane są do zarobków osób w nim przebywających. Młodzież ucząca się może w nim mieszkać za darmo. Od lokatorów nie wymaga się opłat za media. Jeśli tylko pojawi się wyczekiwane mieszkanie socjalne, wychowanek może się do niego wyprowadzić, zwalniając jednocześnie miejsce w mieszkaniu tymczasowym.

Ponadto młodzież z kaliskiego Domu Dziecka może liczyć na pomoc Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej: "Są to trzy rodzaje pomocy: pomoc na kontynuowanie nauki, pomoc rzeczowa - np. na zakup mebli i sprzętu do mieszkania, czyli rzeczy niezbędnych do funkcjonowania i pomoc pieniężna - w formie gotówki, którą wychowanek otrzymuje w chwili zakończenia edukacji i zaprzestania pobierania środków na kontynuowanie nauki" - wyjaśnia Bożena Konopka.

fot. Dom Dziecka w Kaliszu

Wychowankowie mogą też wnioskować o zasiłki celowe, a od Domu Dziecka, w momencie opuszczania placówki, otrzymują bardzo często niewykorzystywane przez miesiące, a nawet lata świadczenie 500+ i artykuły gospodarstwa domowego potrzebne na początek samodzielnego życia.

Dyrekcja i kadra dopingują też do kontynuowania nauki. Bożena Konopka w rozmowie z radiemCENTRUM podkreśliła, że wsparcie finansowe jest solidne, a wychowankowie w większości dobrze radzą sobie w życiu i zazwyczaj utrzymują kontakt z placówką. Zmartwieniem jest często odnawianie relacji z rodziną biologiczną, stanowiącą nierzadko środowisko toksyczne.