Nadszedł czas Dożynek, inaczej Święta Plonów, znanego w Polsce od XVI wieku. To uroczystości dziękczynne za ukończenie żniw i prac polowych. W czasach przedchrześcijańskich, Dożynki były etnicznym świętem słowiańskim, przypadającym w okresie równowagi jesiennej, czyli 23 września. Współcześnie obchodzone są po zakończeniu żniw, w jedną z sobót lub niedziel sierpnia.
W tradycję polskiej wsi na stałe wpisały się wieńce dożynkowe, słomiane kukły i przydrożne „witacze”. Wyplatanie wieńców jest domeną kobiet. Wykorzystują one do tego kłosy zbóż, ziarna, owoce i kwiaty. Prace zanoszone są do kościołów w podziękowaniu za plony. Pierwotnie wieńce miały kształty koron lub kół. Dziś przybierają rozmaite formy, ale nadal symbolizują urodzaj.

„Witacze” i kukły tworzą mężczyźni. Przy użyciu słomy i wyobraźni, powstają imponujące konstrukcje – zazwyczaj przedstawiające rolników lub maszyny. Kukły ubrane są w wiejskie stroje i otaczają je atrybuty związane z rolnictwem.
Ozdoby mają być atrakcją ulic, ale przede wszystkim witać przybywających na Święto Plonów gości.