15 sierpnia w Lutyni (pow. pleszewski) odbywa się odpust ku czci Matki Bożej Miłościwej, na który przybywają wierni z bliska i z daleka. Obraz Matki Bożej był namalowany w połowie XVII wieku. I od razu zasłynął cudami. Pieśń, napisana 100 lat później przez cudem wskrzeszoną dziewczynę, śpiewana jest w lutyńskim kościele do tej pory.

Obraz przedstawia Matkę Bożą z Dzieciątkiem, które prawą rączką błogosławi, a lewą opiera na zamkniętej księdze. Kto go namalował, nie wiadomo. Ale od początku XVII wieku obraz był "powszechnie znany w całej okolicy za sprawą cudów, jakie się tam dokonywały". Po wizytacji kanonicznej w 1675 roku "polecono proboszczom lutyńskim posiadanie dobrze oprawionej książki, do której będą wpisywane cuda i okoliczności, jakie się dokonały wraz z podaniem osób i wiarygodnych świadków". Kult Matki Boskiej Miłościwej się szerzył. W Księdze Cudów i Łask pod datą 20 grudnia 1751 roku odnotowano "cud wskrzeszenia na trzeci dzień po śmierci dzieweczki z województwa kaliskiego, która z wdzięczności za przywrócone życie ułożyła pieśń do Matki Boskiej". Jest ona śpiewana nadal w Sanktuarium Lutyńskim. Najnowszy wpis w Księdze Cudów i Łask pochodzi z roku 1968, a dotyczy wyzdrowienia dziewczynki, do którego miało dojść w lipcu 1965 roku. Odpust w Sanktuarium Matki Bożej Lutyńskiej Lekarki Chorych przypada 15 sierpnia, ale poprzedza go kilkudniowe, modlitewne czuwanie. Przybywają pielgrzymki z okolicznych parafii. Główna suma odpustowa z procesją odbywa się zawsze w południe 15 sierpnia.