W oczekiwaniu na Noc Sylwestrową zaglądamy w przeszłość, by zobaczyć, skąd wzięła się tradycja jej uroczystego i hucznego świętowania. Jak twierdzi kaliski etnograf, Anna Ważny, jej początek tkwi u przełomu pierwszego tysiąclecia. Wtedy to tajemniczy papież Sylwester II - alchemik i budowniczy mechanicznych zegarów - miał wypuścić z lochów Watykanu potwora Lewiatana, aby ten pożarł świat: "W tę właśnie noc w całym Rzymie biły dzwony na trwogę. Ludzie się chowali po domach, kulili się, czekali, pokutowali, wzywali opieki Boskiej oczekując końca świata, przyjścia Chrystusa i sądu nad wszystkimi. Kiedy się ta rzecz nie dokonała, a na balkonie pojawił się papież udzielając błogosławieństwa miastu i światu, wszyscy wylegli z domów w kompletnym szale radości. I do tej pory w ten sposób witamy Nowy Rok, powtarzając tę radość ludzi, którym dano jeszcze czas do naprawienia swoich grzesznych dusz."

Od tego też czasu noc dzielącą Stary Rok od Nowego zaczęto nazywać Nocą Sylwestrową. Mało kto jednak wie, skąd się ona wzięła. Nie myślimy już także o noworocznym strzelaniu jako o sposobie na odpędzenie złych duchów. Jedno zostało - poczucie rozpoczynania na nowo, co znaczy również "lepiej".

delurarc.fm