W pierwszych dniach Powstania Wielkopolskiego, 27 XII 1918 roku pleszewianie pośpieszyli z pomocą Poznaniowi, w kolejnych dniach wyzwalali Krotoszyn. W Pleszewie połączona Rada Robotników i Żołnierzy przejęła od Niemców władzę już 13 listopada. Z początkiem grudnia miasto opuścił niemiecki Landrat.

Od 23 listopada istniała w Pleszewie Rada Ludowa z prezesem, ks. Kazimierzem Niesiołowskim na czele. Funkcjonowała Straż Ludowa i Straż Obywatelska, które z upoważnienia Rady Ludowej utworzył Ludwik Bociański. W przededniu wybuchu Powstania Wielkopolskiego stały już w Pleszewie pod bronią dwie piesze kompanie. Poufne dane o tym, że w Poznaniu może wybuchnąć powstanie, przywiózł do Pleszewa 15 grudnia ze zjazdu delegatów rad żołnierskich w Poznaniu ppor. Ludwik Bociański. Czekano na sygnał. I ten nadszedł 27 grudnia - dzień po przyjeździe do miasta Ignacego Jana Paderewskiego. W ciągu niecałej godziny zaalarmowana trąbką strażacką kompania w sile 80 osób, pod dowództwem sierżanta Antoniego Kozłowicza, znalazła się na dworcu w Kowalewie. Zatrzymawszy pierwszy pociąg osobowy, jadący z Kluczborka do Poznania, kompania pleszewska ok. 20:00 dotarła na Dworzec Główny. Miała nie dopuścić do wyładowania transportów niemieckich żołnierzy.

Pleszewianie upamiętniają wydarzenia sprzed 105 lat. W środę o 17:00 spotkają się przy pomniku powstańczym na Rynku. Rocznicowe obchody uświetni Kompania Honorowa 16. Batalionu Remontu Lotnisk w Jarocinie.