Nie żyje prof. zw. Andrzej Niekrasz. Kaliski nauczyciel akademicki i malarz plastyk zmarł rano 25 grudnia w Wojewódzkim Szpitalu Zespolonym im. Ludwika Perzyny w Kaliszu. Był długoletnim pracownikiem Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. W 2010 roku, podczas jubileuszu 50-lecia pracy twórczej artysty, został uhonorowany przez Ministra Kultury, Bogdana Zdrojewskiego, odznaką "Zasłużony dla kultury polskiej". Profesor Andrzej Niekrasz przeżył 79 lat.
Profesor Niekrasz spoczął 31 grudnia na Cmentarzu Komunalnym w Kaliszu.

"Trudno uwierzyć, ale już Go nie ma" - powiedziała Radiu Centrum córka zmarłego profesora, Barbara Niekrasz-Mielczarek.

"Mój tata był wspaniałym CZŁOWIEKIEM, OJCEM i ARTYSTĄ. Kochał wszystko i wszystkich. Nie potrafił przejść obojętnie obok bezdomnego człowieka i bezpańskiego psa. Zawsze powtarzał, dlaczego jest tyle nieszczęść i biedy na tym świecie? Nauczył mnie wrażliwości, szczerości i empatii. Nie znam drugiego, tak skromnego i dobrego człowieka, jak On. Czuł się speszony, gdy podczas wystaw, jubileuszy, czy konkursów musiał pozować do zdjęcia. Ukochanym Jego miejscem, było stanie z boku, najlepiej tak, by nikt Go nie zobaczył. Nie zważając na swoje problemy zdrowotne, bez reszty poświecił się pracy pedagogicznej i kształceniu studentów, którzy potrafili to docenić – nazywając mojego Tatę, również swoim ojcem. W ostatnich latach życia coraz częściej wracał wspomnieniami do czasów krakowskich. Przywoływał na myśl swoich przyjaciół: Wiesia Dymnego (męża Anny Dymnej), Krzysia Litwina czy Andrzeja Kurylewicza. Wzajemne przenikanie się prądów: muzycznych, aktorskich i plastycznych oraz przygoda z Piwnicą pod Baranami pozostawiła w psychice i twórczości Taty trwały ślad. Gdy mówił o twórczości i historii sztuki, można było Go słuchać z zapartym tchem. Nigdy nie zapomnę twarzy ojca, na której malował się uśmiech i życzliwość. Dla mnie i mojej siostry, to był najukochańszy Tata świata. W Boże Narodzenie osierocił nie tylko naszą rodzinę, ale również rzeszę pokoleń studentów i wychowanków. Jestem ogromnie dumna, że byłam córką tak wyjątkowego człowieka. Tatusiu, dziękuję Ci bardzo za wszystko. Do zobaczenia!"

Prof. zw. Andrzej Niekrasz - urodzony 25 października w 1934 roku w Krakowie. Studia ukończył w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie pod kierunkiem prof. Hanny Rudzkiej-Cybis, prof. Jonasza Sterna i prof. Konrada Srzednickiego. W 1976 roku na Wydziale Grafiki ASP w Krakowie uzyskał stopień docenta. W 1990 roku otrzymał tytuł naukowy profesora. Wspólnie, z nieżyjącym już prof. Edwardem Polanowskim, tworzył w Kaliszu podwaliny szkolnictwa wyższego. W 1981 roku został uruchomiony w Kaliszu wydział zamiejscowy Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Częstochowie. Po wielu staraniach placówka została włączona w struktury Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, co zapoczątkowało historię Zakładu Wychowania Plastycznego UAM w Kaliszu (obecnie Wydział Pedagogiczno-Artystyczny), którego przez wiele lat był kierownikiem. W 1995 roku, za ogromne zasługi w organizowaniu szkolnictwa wyższego w Kaliszu oraz kształcenie wielu pokoleń uzdolnionej artystycznie młodzieży, został wyróżniony honorowym tytułem "Kaliszanin Roku 1995”. Po otrzymaniu statuetki "Kaliskiego Trębacza” powiedział - Wielką satysfakcję sprawiło mi to, że mój trzydziestoletni wkład pracy w dziedzinie twórczości oraz kształcenia studentów zyskał uznanie społeczeństwa miasta Kalisza oraz członków konkursowej kapituły.

Był promotorem kilkudziesięciu rozpraw doktorskich z dziedziny pedagogiki i plastyki. Uprawiał twórczość plastyczną w zakresie rysunku, grafiki warsztatowej i malarstwa. W dorobku artystycznym posiadał kilkadziesiąt wystaw indywidualnych. Uczestniczył w ponad 130 wystawach krajowych i międzynarodowych oraz wystawach sztuki polskiej za granicą. Prace prof. Andrzeja Niekrasza znajdują się w zbiorach muzealnych w kraju i za granicą oraz innych kolekcjach m.in. w Paryżu, Wiedniu, Monachium, Stuttgarcie, Hamm, Rzymie, Madrycie, Lozannie, Toronto i Alabamie. Laureat licznych nagród i wyróżnień, m.in. Nagrody Ministra Kultury i Sztuki - 1971, II Nagrody na wystawie Konkursy Sztuki i Wawrzyny Olimpijskiej Polskiego Komitetu Olimpijskiego - 1989, I Nagrody w Konkursie Sztuki Polskiego Komitetu Olimpijskiego - 1992, nagrody na Ogólnopolskiej Wystawie Sztuk Plastycznych "ARS’91”, Indywidualnej Nagrody Artystycznej Ministra Kultury i Sztuki w dziedzinie twórczości plastycznej - 1989.

Biogram Andrzeja Niekrasza został zamieszczony w edycjach "Who’s Who In International Art" (wydawnictwo w Lozannie). Ponadto w trzecim tomie francuskiego wydawnictwa Coffret-Musee, w części zatytułowanej "Prestige de la Peinture et de la Sculpture d'aujourd'hui dans le monde" (o prestiżowym malarstwie, rzeźbie i osobowościach na świecie) pojawia się nazwisko prof. Niekrasza oraz reprodukcje jego prac.

Profesor o sobie - Należę do tych artystów, którzy bardzo sobie cenią ciągłość w sztuce. To znaczy, że nie robię gwałtownego "prania", nie usuwam rzeczy, z których się wycofuję. To byłoby nie fair w stosunku do czasu, jaki poświeciłem swojej działalności artystycznej. A z drugiej strony nie wiem, co na tej nowej drodze mógłbym spotkać. Wolę chodzić ścieżkami, które dobrze już znam.

Wypowiedź prof. Jana Tarasina: "…odbieram prace Andrzeja Niekasza jako wizję oglądanych z lotu ptaka pejzaży, wstrząsanych jakimiś tektonicznymi, dramatycznymi procesami ukrywającymi w swojej dramaturgii nieoczekiwane podteksty jakichś ludzkich spraw, targanych tymi samymi konwulsjami jednoczącymi całość w jedną aktywną, pulsującą strukturę. Prace te stanowią najliczniejszą, najbardziej znaną, najcharakterystyczniejszą i najczęściej nagradzaną i wyróżnianą gałąź w twórczości Andrzeja Niekrasza. W nich właśnie znalazła największe ujście pasja artysty ujawniająca jego emocje, wizję świata, jego arenę twórczego spełnienia…"

W 2004 roku z okazji podwójnego jubileuszu 70 lat życia i 45 lat pracy artystycznej, redaktor Bożena Szal - Truszkowska w tygodniku "Ziemia Kaliska" w artykule "Artysta, pedagog, wizjoner", napisała - Wszechstronnie utalentowany. Andrzej Niekrasz to postać, której nie da się scharakteryzować ani w kilku zdaniach, ani w kilku anegdotach. Człowiek niezwykle otwarty i serdeczny, a jednak na swój sposób zagadkowy i niepojęty do końca. Urodzony w Krakowie, za swoje miasto uznał jednak Kalisz, dla którego uczynił więcej niż inni, zakorzenieni tu z dziada - pradziada.
W tym samym artykule została zawarta wypowiedź artysty - Ta wystawa to skromny wycinek mojej pracy! A co ja robię? Po prostu obserwuję świat ludzi, wśród których żyję. I przyrodę, która wiecznie mnie odradza. Trzeba umieć dostrzec mrówkę na kamieniu, aby zobaczyć, czym jest świat. Nikt nie osiągnie rzeczy wielkich, jeśli zapomni o małych. Trzeba umieć skupić się, rozmawiać sam ze sobą, a potem te przemyślenia przefiltrować przez własną wyobraźnię.

* źródło: katologi do wystaw prof. zw. Andrzeja Niekrasza