Wycofująca się armia, grabiła nie tylko w Kaliszu, ale również na trasie całego swojego przemarszu. Wielkość skarbu nie jest znana. Mógł mieścić się na jednym lub kilku wozach. Ja osobiście twierdzę, że był to jeden wóz. Mało prawdopodobna jest teoria zakopania skarbu. Pamiętajmy, że historia dzieje się w lutym. Czytając książkę „Bitwa pod Kaliszem 13 lutego 1813” pana Marcina Baranowskiego, dowiadujemy się o pokrytych lodem rzekach - mróz uniemożliwiał by kopanie dołów. Dodatkowo, przy towarzyszącej pogoni i ciągłych potyczkach, nie było na to czasu. Bardziej prawdopodobne jest zatopienie kosztowności w rzece (celowe, przypadkowe ?) lub mokradłach i do tej teorii ja najbardziej się przychylam. Jak wiadomo bagna raczej nie zamarzają. Utopienie w nich dużego ładunku nie sprawiło by trudności. Poza tym mokradła są miejscem rzadko odwiedzanym przez ludzi, doskonale nadającym się na kryjówkę. Czy tam, zatem szukać legendarnego skarbu - nie wiadomo, to tylko moja teoria –skarb może być wszędzie. Samodzielnych poszukiwań odradzam – jest to w Polsce nielegalne. Jeżeli ktoś przypadkowo odnajdzie zrabowane kosztowności, to proszę o przekazanie ich odpowiednim instytucjom. Dzięki temu może kiedyś obejrzymy je w naszym kaliskim muzeum…
Panie Piotrze, myślę że to fajny temat na Kaliszobranie J
Pozdrawiam serdecznie.

Oprócz legendarnego skarbu do naszych czasów przetrwał opis bitwy ks. proboszcza z Kokanina. Tam też znajduje się upamiętniający bój pomnik w postaci głazu z metalową tablicą, ustawiony w 1985r. Wstyd dla gminy Żelazków i wsi Kokanin za stan w jakim znajduje się pomnik przy głównej drodze krajowej 25. Czy ta rocznica to nie był dobry moment,aby ktoś ????? pomyślał o renowacji pomnika. Na pewno w Kokaninie są ludzie ,którzy pamiętają rok 1985 - otwarcie pomnika i jego świetność.W jakich czasach my żyjemy, że już nikomu na niczym nie zależy, a zwłaszca na kultywowaniu naszej kultury. tozsamości. Wstyd !!!!